پارسی فایل

عنوان تحقیق : سنگ تراشی

تعداد صفحات : 44

فرمت فایل : word

بخش هایی از متن تحقیق :

سنگتراشي‌ در ايران قرنها قبل از ميلاد مسيح، با تهيه لوازمي‌ جهت شکار حيوانات و وسايل‌‌اوليه زندگي‌ آغاز شده و بتدريج‌ به‌ اوج‌ رونق‌ و شکوفائي‌ خود رسيده است‌.‌

باز يافته هاي باستاني‌ از جمله اشيائي‌ که‌ از حفاريهاي تپه يحيي واقع‌ در کرمان بدست‌ آمده ‌مويد آن است‌ که‌ پيشينه اين‌ صنعت به‌ 4500 سال پيش از ميلاد مي‌رسد و کشف اين‌‌ظروف‌ نشانگر آن است‌ که‌ در آن ايام تراش اشيا مختلف مصرفي‌ و تزئيني از سنگ سبز در‌کرمان رواج داشته که‌ البته هنوز هم‌ اين‌ نوع سنگ استخراج و به‌ مشهد فرستاده‌ ميشود.‌بطور کلي بايد گفت که‌ سنگتراشي‌ در ايران قديم‌ بيشتر به‌ تهيه وسايل‌ کشاورزي‌ و آلات و‌ابزار شکار و کندن پوست‌ حيوانات اختصاص داشته و لوازم‌ سنگي بدست‌ آمده از غار‌مسکوني‌ کمربند يا غار هوتو در نزديکي بهشهر که‌ متعلق به‌ 11000 تا 8000 سال قبل از‌ميلاد مسيح مي‌باشد نيز دلالت‌ بر همين امر دارد. سنگ در ساختن بناهاي تاريخي و آثار‌باستاني‌ هم‌ نقش بسيار مهم و اساسي‌ داشته است‌. از جمله مهمترين‌ ابنيه تاريخي ميتوان‌از کاخ هاي دوران هخامنشي 7 حجاري‌هاي دوره‌ ساساني‌ و... نام برد. تخت جميد نمونه‌ بارزي‌ ‌از صنعت سنگبري دوره‌ هخامنشي است‌. بط‌وريکه از دو اتاق خزانه‌ تخت جمشيد که‌ توسط‌‌هيات علمي موسسه يکاگو کشف گرديد بيش از 600 ظرف سنگي سالم‌ و شکسته بدست‌‌آمد. از جمله اين‌ ظروف‌ يک‌ جام پايه‌ دار سنگي است‌‌

که قط‌عاتي‌ از طلا و سنگهاي قيمتي به‌ آن اضافه‌ شده و نوشتهاي بنام آشوربانيپال دارد.‌همچنين يک‌ جام پايه‌ دار از سنگ با کتيبهاي بنام خشايار شاه جزو ظروف‌ اخير است‌. روي‌‌لبه اين‌ جام دوازده‌ قو مجسم گرديده که‌ داخل‌ جام را نگاه مي‌کنند. در دوره‌ اشکانيان نيز‌سنگبري رايج‌ بوده‌ و نمونه‌ آن در بيستون و در قسمت پائين حجاري‌ بزرگ‌ داريوش وجود‌داشته و بعدها که‌ طاقچهاي بر روي‌ آن کندهاند تقريبامحو شده است‌. در آثار اين‌ دوره‌‌صورت‌ برجستگي مختصري دارد ولي‌ حالت‌ اشخاص خشک و بدون‌ حرکت‌ است‌ همچنين‌نقش انسان سوار بر اسب‌ مورد توجه‌ فراوانهنرمندان اين‌ دوره‌ و نقوشي‌ ديگر از اين‌ جمله ‌موبد در حال نيايش‌ و سوزاندن عود در آتشدان در ميان آثار اين‌ عصر نقش مهمي دارد.‌

سنگتراشي‌ دوره‌ ساساني‌ راازکنده کاري‌ و نقوش برجسته بر روي‌ 4 سنگ ميتوان شناخت‌‌که بيشتر آنها در دامنه کوههاي فارس‌ بوجود آمده است‌. اکثر اين‌ نقوش بمنظور نماياندن‌پيروزي‌ بر سلاطين روم‌ ايجاد گرديده است‌. کليه حجاري‌هاي دوره‌ ساساني‌ عبارتست از 20‌حجاري‌ که‌ در نقش رستم، نقش رجب‌ (2 کيلومتري شمال تخت جمشيد) فيروز آباد، سر،‌مشهد و شاپور واقع‌ شده و علاوه‌ براينها بايد از يک‌ حجاري‌ در سلماس (شمال غربي‌ درياچه‌‌اروميه) و حجاري‌ مفصل طاق بستان در نزديکي باختران نام برد که‌ تمام اين‌ حجاريها بجز طاق‌بستان در يک‌ دوره‌ هفتاد ساله‌ (بين سالهاي 225 تا 295 ميلادي‌) ساخته شده است‌.

هنر مجسمه سازي‌ و هيکل تراشي‌ طاق بستان تفاوتي‌ کلي با ساير آثار مشابه‌ دارد زيرا اگر‌چه تصاوير فرشتگان که‌ در قسمت ديوار غار قرارگرفته با سنن اوايل‌ دوره‌ ساسانيان انط‌باق ‌دارد ولي‌ نقوش بزرگ‌ قسمتهاي ديگر که‌ شکار گراز و آهو را مجسم مي‌کند.‌

چه از لحاظ موضوع و چه‌ از حيث سبک با صور مورد اشاره‌ تفاوت‌ ، دارد. اين‌ نقوش که‌‌برجستگي آن چندان زياد نيست قسمت بنديهاي بسيار مشکل و غامضي را نشان ميدهد‌بطوريکه حرکات گرازها، آهوان و فيلها را کاملا ظاهر ساخته و چنان دقيق است‌ که‌ حتي‌پارچه‌ لباس شکارچيان نيز کاملا نمايان مي‌باشد. اين‌ نقوش برجسته از لحاظ سبک، همان‌نقاشي‌ بر روي‌ ديوار است‌.‌

با وجود آنکه در دين‌ مبين اسلام نقش نمودن‌ صورت‌ انسان بر روي‌ سنگ، پارچه‌ و غير منع‌شده است‌ اما نمونه‌هاي متعددي‌ از سنگتراشي‌ که‌ در موزه‌هاي مختلف جهان باقي‌ مانده نشا ‌نه هائي‌ بارز از کندهکاريهاي با ارزش‌ اين‌ دوران را بدست‌ مي‌دهد. از جمله ميتوان از سنگ ‌قبري که‌ در سال 532 هجري تهيه شده و هم‌ اکنون در موزه‌ هنرهاي زيبا بوستن موجود‌است‌ و با طرحهاي خانه‌ و نوشتههاي گوناگون تزئين شده و نيز نمونه‌هاي از سنگ مرمر که‌ در ‌حال حاضر در موزه‌ متروپوليتن نيويورک‌ نگهداري‌ ميشود و متعلق به‌ دوره‌ مغولها است‌ و‌اشکالي‌ به‌ شکل محراب روي‌ آن ديده ميشود، نام برد.